Gedicht

De Cleene Hooge groots

Hier op het land is een dag in het leven nog duizend jaren, met luchten die je ruimte geven boven en in je hoofd en waar een kind vaak nog kan leunen tegen de wind.

Licht hangt dun over een vlakte van gras als was het een heldere film, zelfs wanneer het sombert blijft er uitzicht over, open weids, boerengroen, mosselschelpblauwe lucht gespiegeld in watergangen, zucht.

Fietsend op polderwegen langs kreekruggen laagtes, zie je vliedheuvels onder wolken van meeuwen. Tussen stad en kust: rust. De slechte adem van de stad ontkomen zal je hier heelhuids buiten zijn en zo dichtbij.

Daar kan je blij mee zijn. En dat zal blijven, wij willen het zo houden. Niet nodeloos vernielen, overbodig vol bouwen. Dat moet een zonde zijn.

Johannes Herman Buma, Stadsdichter van Middelburg

In de Cleene Hooge.

Met de rug naar de stad, waar het een en al bewegen drukte leven lucht- en lichtvervuiling is,

sta ik in een gedicht. Voor mij ligt de wereld puur in poëzie verzonken. Dat maakt mij dronken van geluk.

In memoriam, Wim de Meurichy